ການຂຽນລາຍງານການສຶກສາ
wancharat@phuket.
psu. ac. th
ການຂຽນລາຍງານສະຫະກິດສຶກສາເປັນກິດຈະກຳບັງຄັບຂອງການປະຕິບັດງານສະຫະກິດສຶກສາ
ຊຶ່ງມີວັດຖຸປະສົງທີ່ສຳຄັນ
ຄື ເພື່ອຝຶກຝົນທັກສະການສື່ສານຂອງນັກສຶກສາ ເພື່ອຈັດເຮັດເປັນຂໍ້ມູນທີເປັນປະໂຫຍດສຳລັບສະຖານປະກອບການກໍລະນີທີ່ສະຖານປະກອບການຮັບນັກສຶກສາດຫະກິດສຶກສາເປັນກຸ່ມ
ລາຍງານນັກສຶກສາກໍອາດຈະຈັດເຮັດເປັນກຸ່ມຂອງນັກສຶກສາດຫະກິດສຶກສາຫລາຍກວ່າ
1 ຄົນກໍໄດ້
ໃນກໍລະນີທີ່ສະຖານປະກອບການບໍ່ຕ້ອງການລາຍງານສະຫະກິດສຶກສາ
ນັກສຶກສາຈະຕ້ອງພິຈາລະນາເລື່ອງທີ່ຕົນເອງສົນໃຈແລະຫຍິບຍົກມາລາຍງານ
ໂດຍປຶກສາກັບພະນັກງານທີ່ປຶກສາເສຍກ່ອນ
ຫລັງຈາກນັ້ນນັກສຶກສາຕ້ອງຈັດເຮັດໂຄງຮ່າງຂອງເນື້ອຫາລາຍງານພໍສັງເຂບຕາມແບບແຈ້ງເຄົ້າໂຄງຮ່າງລາຍງານ
ທັງນີ້ຈະຕ້ອງໄດ້ຮັບຄວາມເຫັນມັກຈາກົບນັກງານທີ່ປຶກສາກ່ອນ
ແລ້ວຈັດສົ່ງກັບໃຫ້ອາຈານທີ່ປຶກສາດຫະກິດສຶກສາໃນສາຂາ/ພາຄວິຊາພາຍໃນ
3 ອາທິດແຮກຂອງການປະຕິບັດງານ
ການຈັດເຮັດລາຍງານເປັນການລາຍງານການນຳສະເໜີຜົນການປະຕິບັດງານຕ້ອງນຳສະເໜີໃຫ້ໄດ້ວ່າງານໃນຫນ້າທີ່ໄດ້ປະຕິບັດງານຢ່າງໃດ ໄດ້ຜົນ-ດີີພຽງໃດ " ມີຄຸນນະພາບ
ແລະມີປະໂຫຍດ " ພຽງໃດ ແລະຕ້ອງສະທ້ອນໃຫ້ຜູ້ອ່ານເຫັນວ່າ ຜູ້ຂຽນລາຍງານມີສັກຍະພາບ
ເປັນຜູ້ສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຫລາຍ
ພິຖີພິຖັນ ຮອບຄອບ ມີຄວາມອຸດສາຫະ
ຮັບຜິດຊອບການປະຕິບັດງານງານເປັນຢ່າງດີ
ວິທີຂຽນຫລືພິມລາຍງານ ຕ້ອງໃຊ້ຮູບແບບທີ່ມີມາດຕະຖານ ເປັນສາກົນ
ທີ່ຄົນທົ່ວໄປຍອມຮັບເຊັ່ນ ຕ້ອງມີອ້າງອິງ ເຊີງອັດ ບັນນານຸກົມ ເຖິງ-ແມ່ນຈະບໍ່ມີຮູບແບບໃດແບບໜຶ່ງ ທີ່ມີມາດຕະຖານແບບດຽວແຕ່ເມື່ອເລືອກໃຊ້ຮູບແບບໃດກໍຕ້ອງໃຊ້ແບບນັ້ນຕະຫລອດທັງເລ່ມ
ດັ່ງນັ້ນຫລັກສູດສະຫະກິດສຶກສາໄດ້ກຳນົດໃຫ້ນັກສຶກສາຂຽນລາຍງານໃນລະຫວ່າງປະຕິບັດງານ
ນ ອົງຄ໌ກອນ / ສະຖານທີ່ປະກອບການ ແລະນຳສົ່ງອາຈານ ຜູ້ປະສານງານສະຫະກິດສຶກສາພາຍຫລັງປະຕິບັດງານສີ້ນສຸດລົງ
ໂດຍມີລາຍລະອຽດຕ່າງ ໆ ດັ່ງນີ້
1. ລັກສະນະເນື້ອຫາການຂຽນລາຍງານການປະຕິບັດງານຂອງນັກສຶກສາ
1.1 ລາຍງານການວິໄຈ
ຫາກງານທີ່ນັກສຶກສາໄດ້ຮັບມອບໝາຍເປັນໂຄງການຫລືງານວິໄຈ
1.2 ລາຍງານວິທີແລະຂັ້ນຕອນການປະຕິບັດງານຕ່າງ ໆ ທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍພາຍໃນອົງຄ໌ກອນ /
ສະຖານປະກອບການ
1.3 ລາຍງານທາງວິຊາການທີ່ໜ້າສົນໃຈທີ່ທາງອງຄ໌ກອນ /
ສະຖານປະກອບການມອບໝາຍໃຫ້
ນັກສຶກສາຄົ້ນຄວ້າຂໍ້ມູນ ມີການວິເຄາະ ສະຫລຸບ
ແລະແປຜົນຂໍ້ມູນ
2. ວັດຖຸປະສົງການຂຽນລາຍງານການປະຕິບັດງານສະຫະກິດ
2.1 ເພື່ອຝຶກຝົນທັກສະການສື່ສານ (Communication Skill )
ຂອງນັກສຶກສາ
2.2 ເພື່ອຈັດເຮັດຂໍ້ມູນທີ່ເປັນປະໂຫຍດສຳລັບສະຖານປະກອບການ
2.3.
ເພື່ອກຳນົດຫົວຂໍ້ລາຍງານທີ່ເໝາະສົມ ໂດຍຄຳນຶງເຖິງຄວາມຕ້ອງການຂອງສະຖານ
ປະກອບການເປັນຫລັກ
3. ຮູບແບບການຂຽນລາຍງານສະຫະກິດສຶກສາ (Co-operative Report Format )
ການຂຽນລາຍງານສະຫະກິດສຶກສາ
ເປັນລາຍງານທາງວິຊາການທີ່ລວບລວມການປະຕິບັດງານ ນັກສຶກສາ
ຈະຕ້ອງຂຽນໃນລະຫວ່າງການປະຕິບັດງານ
ນ ສະຖານປະກອບການພາຍໃຕ້ການກຳກັບເບິ່ງ-ແຍງຂໍງົບນັກງານທີ່ປຶກສາ
ການຂຽນລາຍງານສະຫະກິດສຶກສາທີ່ດີຈະຕ້ອງມີຄວາມຖືກຕ້ອງ
ຊັດເຈນແລະມີຄວາມສົມບູນຂອງເນື້ອຫາທີ່ຈະນຳສະເໜີ ຮູບແບບແລະຫົວຂໍ້ຕ່າງ ໆ ຈະຖືກກຳນົດໄວ້ຢ່າງເປັນລະບົບ ຊຶ່ງປະກອບດັ່ງນີ້
ສ່ວນນຳ
ປະກອບດ້ວຍ ປົກນອກ ປົກໃນ ກິດຕິກຳປະກາດ ບົດຄັດຫຍໍ້ ສານບັນເລື່ອງ
ສານບັນຕາລາງ ສານບັນຮູບພາບ
ສ່ວນເນື້ອເລື່ອງ
ຖືເປັນສ່ວນທີ່ສຳຄັນທີ່ສຸດຂອງລາຍງານ ປະກອບດ້ວຍ ບົດນຳ ການທົບທວນເອກະສານ
(ຖ້າມີ) ວັດຖຸປະສົງຂອງການປະຕິບັດງານສະຫະກິດສຶກສາຫລືໂຄງງານທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ
ງານທີ່ປະຕິບັດຫລືໂຄງງານທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ
ສະຫລຸບຜົນການສຶກສາຫລືຜົນການປະຕິບັດງານສະຫະກິດສຶກສາ
ໂດຍມີລາຍລະອຽດແຕ່ລະບົດ ດັ່ງນີ້
ບົດທີ່ 1 ບົດນຳ
ບົດທີ່ 2 ແນວຄິດ ທິດສະດີ
ແລະການສຶກສາຄົ້ນຄວ້າທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ
ບົດທີ່ 3 ວິທີດຳເນີນການ
ບົດທີ່ 4 ຜົນການດຳເນີນການ
ບົດທີ່ 5 ສະຫລຸບ ອະພິປາຍຜົນ
ແລະຂໍ້ສະເໜີແນະ
ໃນສ່ວນຂອງເນື້ອເລື່ອງນີ້
ອາດຈະແຕກຕ່າງກັນໄປຕາມລັກສະນະການປະຕິບັດງານຂອງນັກສຶກສາແຕ່ລະຄົນໃນແຕ່ລະສະຖານປະກອບການ
ສ່ວນປະກອບຕອນທ້າຍ
ເປັນສ່ວນປະກອບເພິ່ມເຕິມເພື່ອເຮັດໃຫ້ລາຍງານມີຄວາມສົມບູນ ປະກອບດ້ວຍ
ເອກະສານອ້າງອິງຫລືບັນນານຸກົມ ພາກຜະໜວກ
(ຖ້າມີ)
3.1 ສ່ວນນຳ (Preliminaries) ເປັນສ່ວນປະກອບກ່ອນທີ່ຈະເຂົ້າເຖິງເນື້ອຫາຂອງລາຍງານ
3.1.1 ປົກນອກ
ປົກນອກ (Cover)
ເປັນປົກອ່ອນຫລືແຂງມີຂະໜາດເທົ່າກັບກະດາດ A4 ຂໍ້ຄວາມ
ເທິງປົກເປັນພາສາໄທຫລືອາດໃຊ້ພາສາອັງກະຫລົດຮ່ວມດ້ວຍກໍໄດ້
3.1.1.1. ສ່ວນເທິງຂອງປົກເປັນຊື່ເລື່ອງລາຍງານ ຫາກເປັນຊື່ຍາວອາດແບ່ງເປັນ 2 ບັນທັດ
(ຊື່ເລື່ອງທັງພາສາໄທແລະພາສາອັງກະຫລົດ)
3.1.1.2. ສ່ວນກາງໜ້າກະດາດເປັນຊື່-ສະກຸນ
ແລະລະຫັດນັກສຶກສາ
3.1.1.3. ສ່ວນລຸມປະກອບດ້ວຍຊື່ລາຍວິຊາທີ່ລາຍງານ ຊື່ສາຂາ ຊື່ຄະນະ
ຊື່ມະຫາວິທະຍາໄລ ພາກການສຶກສາແລະປີການສຶກສາ
3.1.2 ປົກໃນ (title page) ພິມເຊັ່ນດຽວກັບປົກນອກ
3.1.3. ຈົດຫມາຍນຳສົ່ງລາຍງານ (ຂຽນຮູບແບບຈົດຫມາຍລາດການ)
3.1.4
ກິດຕິກຳປະກາດ (Acknowledgement page)
ເນື້ອຫາຂອງກິດຕິກຳປະກາດ
ເປັນຄຳກ່າວສະແດງຄວາມຂອບໃຈຜູ້ທີ່ໃຫ້ຄວາມຊ່ວຍ-ເຫລືອຈົນລາຍງານທາງວິຊາການເຫລັ້ມນີ້ສຳເລັດລຸລ່ວງໄປດ້ວຍດີ
ຖ້າລາຍງານທາງວິຊາການສະບັບນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ຜູ້ໃດ ກໍອາດຂຽນຄຳອຸທິດ (Dedication) ໃສ່ລວມໄວ້ໃນໜ້ານີ້ໄດ້ ໂດຍທົ່ວໄປແລ້ວ
ຄວາມຍາວຂອງກິດຕິກຳປະກາດປະມານຄຶ່ງໜ້າ ແລະບໍ່ເກີນໜຶ່ງໜ້າ
3.1.5. ບົດຄັດຫຍໍ້ (Abstract) ພາສາໄທແລະພາສາອັງກະຫລົດ
ເນື້ອຫາຂອງບົດຄັດຫຍໍ້ຄວນປະກອບດ້ວຍ ຂໍ້ບັນຫາ
ວັດຖຸປະສົງຂອງລາຍງານທາງວິຊາການ ວິທີດຳເນີນການປະຕິບັດການທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍໂດຍສັງເຂບ
ຂໍ້ສະຫລຸບແລະຂໍ້ສະເໜີແນະຢ່າງກະທັດລັດໂດຍປົກກະຕິມີຄວາມຍາວບໍ່ເກີນໜຶ່ງໜ້າ
3.1.6 ສານບັນເລື່ອງ (Table of
contexts) ສະແດງລຳດັບການດຳເນີນເລື່ອງແລະຈັດຫົວຂໍ້ພ້ອມບອກເລກໜ້າ
3.1.7 ລາຍການຕາລາງ (list of tables) ບອກຊື່ຕາລາງທີ່ປາກົດຢູ່ໃນເນື້ອຫາພ້ອມ
ເລກໜ້າກຳກັບ
3.1.8 ລາຍການພາບປະກອບ (list of illustration) ບອກລາຍການພາບທີ່ປະກອບ
3.1.8 ລາຍການພາບປະກອບ (list of illustration) ບອກລາຍການພາບທີ່ປະກອບ
ໃນເນື້ອຫາພ້ອມເລກໜ້າກຳກັບຕາມລຳດັບ
ລາຍງານສະຫະກິດສຶກສາເປັນລາຍງານທາງວິຊາການ
ທີ່ນັກສຶກສາຈະຕ້ອງຂຽນໃນລະຫວ່າງການປະຕິບັດງານ ນ
ສະຖານປະກອບການພາຍໃຕ້ການກຳກັບເບິ່ງ-ແຍງຂໍງົບນັກງານທີ່ປຶກສາ
ດັ່ງນັ້ນລາຍງານສະຫະກິດສຶກສາທີ່ນັກສຶກສາຈະຂຽນຈະມີຮູບແບບຂອງລາຍງານເຊັ່ນດຽວກັບຮູບແບບລາຍງານວິຊາການ
ຊຶ່ງຈະຕ້ອງປະກອບດ້ວຍ ສ່ວນນຳ ສ່ວນເນື້ອເລື່ອງ
ແລະສ່ວນປະກອບຕອນທ້າຍຢ່າງຄົບຖ້ວນ
ແລະເພື່ອໃຫ້ລາຍງານຂອງນັກສຶກສາເປັນຮູບແບບດຽວກັນ
ຈຶ່ງໄດ້ກຳນົດຮູບແບບເນື້ອຫາໃນສ່ວນເນື້ອເລື່ອງ
ຂອງລາຍງານສະຫະກິດສຶກສາ ໃນສ່ວນເນື້ອເລື່ອງ (Text) ດັ່ງນີ້
3.2.1 ບົດທີ່
1
/ ບົດນຳ (Introductions) ຈະປະກອບໄປດ້ວຍລາຍລະອຽດກ່ຽວກັບສະຖານປະກອບການແລະງານທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ
ເຊັ່ນ
3.2.1.1. ຊື່ແລະທີ່ຕັ້ງສະຖານປະກອບການ
3.2.1.2 ລັກສະນະການປະກອບການ ຜະລິດຕະພັນ
ການໃຫ້ບໍລິການຫລັກຂອງອົງຄ໌ກອນ ແລະ
ຮູບແບບການຈັດຕັ້ງອົງຄ໌ກອນແລະການບໍລິຫານອົງຄ໌ກອນ
3.2.1.3 ຕຳແໜ່ງ ຫລື ລັກສະນະງານທີ່ນັກສຶກສາໄດ້ຮັບມອບໝາຍ
ໃຫ້ຮັບຜິດຊອບ
3.2.1.4. ພະນັກງານທີ່ປຶກສາແລະຕຳແໜ່ງງານຂໍງົບນັກງານທີ່ປຶກສາ
3.2.1.5. ວັດຖຸປະສົງການປະຕິບັດງານ
3.2.1.6. ຂອບເຂດງານທີ່ຮັບຜິດຊອບ
3.2.1.7 ຂັ້ນຕອນການດຳເນີນງານ ແຜນການປະຕິບັດງານ
3.2.1.8. ປະໂຫຍດທີ່ໄດ້ຮັບຈາກໂຄງກາລ
3.2.2. ບົດທີ່ 2 ການທົບທວນເອກະສານຫລືວັນນະກຳທີ່ກ່ຽວຂ້ອງ
ເປັນການສຶກສາເອກະສານທີ່ກ່ຽວຂ້ອງການການປະຕິບັດງານຫລືຊ່ວຍໃຫ້ການປະຕິບັດງານສຳເລັດຕາມວັດຖຸປະສົງ
3.2.3 ບົດທີ່ 3
ລັກສະນະການປະຕິບັດງານຫລືໂຄງການທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ ໄດ້ແກ່
3.2.3.1. ລາຍລະອຽດງານທີ່ນັກສຶກສາປະຕິບັດໂດຍຂຽນຂັ້ນຕອນການປະຕິບັດງານຫລືຂັ້ນຕອນການປະຕິບັດໃນໂຄງງານທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍ
3.2.3.2. ສະແດງພາບແຜນພູມິຫລືຕາລາງເພື່ອປະກອບການອະທິບາຍ
3.2.3.3. ສະແດງການຄິດໄລ່ຫລືທີ່ມາຂອງສັນຍະລັກທາງົກນິດສາດທີ່ຊັດເຈນຖືກຕ້ອງຕາມຫລັກວິຊາການແລະງ່າຍຕໍ່ການເຂົ້າໃຈ
3.2.3.4.
ຫາກເປັນການປະຕິບັດການໃນຫ້ອງປະຕິບັດການທົດລອງ
ຈະຕ້ອງອະທິບາຍເຄື່ອງມືປະຕິບັດການທີ່ໃຊ້ຢ່າງຊັດເຈນ
3.2.4 ບົດທີ່ 4 ຜົນການດຳເນີນງານໂຄງການ
ຜົນການດຳເນີນງານໂຄງການຕ້ອງມີລາຍລະອຽດຂອງຜົນການທົດລອງງານ
ຊຶ່ງສອດຄ້ອງກັບວັດຖຸປະສົງຂອງໂຄງການ
ແລະວິທີການດຳເນີນງານ
ພ້ອມທັງອະພິປາຍຜົນການປະຕິບັດງານດ້ວຍວິທີການທີ່ຊັດເຈນ ເຊັ່ນ ກາຟ, ຮູບພາບ, ຕາລາງ ຄວນມີຄວາມຊັດເຈນເໝາະສົມທີ່ເປັນຕົ້ນສະບັບໃນການຖ່າຍສຳເນົາ
ຫ້າມົດແກນຮູບແລະຕາລາງ
3.2.5 ບົດທີ່ 5 ສະຫລຸບ
ອະພິປາຍຜົນ ແລະຂໍ້ສະເໜີແນະ
3.2.5.1. ລວບລວມແລະສະແດງຂໍ້ມູນທີ່ຈຳເປັນສຳລັບການວິເຄາະ
3.2.5.2. ວິເຄາະແລະວິຈານນ໌ຂໍ້ມູນທີ່ໄດ້
ໂດຍມີຂໍ້ສະເໜີແນະແລະແນວທາງໃນການແກ້ໄຂຫລືຂໍ້ຜິດພາດທີ່ເກິດຂື້ນ
ໂດຍເນັ້ນໃນແງ່ການນຳໄປໃຊ້ປະໂຫຍດໄດ້ໃນອະນາຄົດ
3.2.5.3. ປຽບທຽບຜົນທີ່ໄດ້ຮັບກັບວັດຖຸປະສົງຫລື
ຈຸດມຸ້ງໝາຍຂອງການປະຕິບັດງານຫລືຂອງໂຄງການທີ່ໄດ້ກຳນົດໄວ້ໃນຂ້າງຕົ້ນ
3.3 ສ່ວນປະກອບຕອນທ້າຍ
ສ່ວນປະກອບຕອນທ້າຍສາມາດແບ່ງເປັນ 4 ສ່ວນ ຄື ບັນນານຸກົມ ພາກຜະໜວກ
ອະພິທານສັບ ແລະດັດນີ ຊຶ່ງສາມາດສະຫລຸບໄດ້ດັ່ງນີ້ (ສຸມນ ຖະໜອມເກຍຕິ. 2539, 107)
3.3.1 ບັນນານຸກົມ ໝາຍເຖິງ
ລາຍການຊັບຢາກອນສານນິເທດທັງໝົດທີ່ຜູ້ເຮັດລາຍງານ ໃຊ້
ສຶກສາຄົ້ນຄວ້າປະກອບການລຽບລຽງລາຍງານ
ຊຶ່ງອາດມີລາຍການເອກະສານຫລາຍກວ່າທີ່ອ້າງອິງໃນເນື້ອຫາ
3.3.2 ຮູບແບບການພິມບັນນານຸກົມ
3.3.2.1
ພິມຄຳວ່າ “ ບັນນານຸກົມ ” ຫລື “ ອ້າງອິງ ” ໄວ້ກາງ
ໜ້າກະດາດ
3.3.2.2
ຕຳແໜ່ງຊື່ຜູ້ແຕ່ງຫລືລາຍການຂອງເອກະສານອ້າງອິງໃຫ້ພິມຊິດເສັ້ນ
ແລະໃຫ້ພິມລາຍການຕໍ່ໄປຈົນໝົດບັນທັດແຮກ
ຫາກບໍ່ພໍຕໍ່ບັນທັດໃໝ່ຈະຕ້ອງເຍື້ອງເຂົ້າໄປ 6 ຕົວອັກສອນ ໂດຍພິມຕົວອັກສອນທີ່ 7
3.3.2.3 ເຄື່ອງໝາຍທີ່ໃຊ້ໃນບັນນານຸກົມຂຶ້ນຢູ່ກັບແບບແຜນຂອງ
ເອກະສານອ້າງອິງແຕ່ລະຊະນິດຊຶ່ງໂດຍທົ່ວໄປມີແບບແຜນການເວັ້ນລະຍະ
ດັ່ງນີ້
1.) ຫລັງເຄື່ອງໝາຍົມຫັບພາກ (.)
ເວັ້ນ 2 ຕົວອັກສອນ
2.) ຫລັງເຄື່ອງໝາຍຈຸນພາກ (,) ເວັ້ນ 1 ຕົວອັກສອນ
3.) ໜ້າແລະຫລັງເຄື່ອງໝາຍົດວິພາກ
(:) ເວັ້ນ 1 ຕົວອັກສອນ
4.) ໜ້າແລະຫລັງເຄື່ອງໝາຍອັດພາກ (; ) ເວັ້ນ 1 ຕົວອັກສອນ
ຊື່ຜູ້ແຕ່ງ. //ປີທີ່ພິມ, /ຊື່ໜັງສະ [ື]ອ.
//ເທື່ອທີ່ພິມ. //ສະຖານທີ່ພິມ/: /ສຳນັກພິມຫລືໂລງພິມ.
3.3.3 ການຈັດລຽງບັນນານຸກົມ ຫລື ລາຍການອ້າງອິງ
3.3.3.1 ແຍກບັນນານຸກົມຫລືລາຍການອ້າງອິງຕາມພາສາ
ໂດຍລຽງພາສາໄທໄວ້ກ່ອນບັນນານຸກົມພາສາອັງກະຫລົດ
3.3.3.2 ລຽງບັນນານຸກົມຫລືລາຍການອ້າງອິງຕາມລຳດັບອັກສອນຂອງລາຍການ
1.) ຈັດລຽງຕາມລຳດັບພະຍັນຊະນະຕົວແຮກຂອງຊື່ຜູ້ແຕ່ງ
ໂດຍລຽງຈາກ ກ ຮ ຕົວ ລື ລືະ [] ຈັດລຽງໄວ້ຫລັງຕົວ “ ລ ” ແລະຈັດລຽງຕົວ ລື
ລືະ [] ໄວ້ຫລັງ “ ລ ”
2.) ຫາກົບຍັນຊະນະຕົວແຮກຄືກັນ
ໃຫ້ຈັດເລຍງົບຍັນຊະນະຕົວທີ່ບໍ່ມີຮູບສະເກາະໄວ້ກ່ອນ ເຊັ່ນ
ກະໜົກພົນ ກາຍົດນາ
3.) ຫາກົບຍັນຊະນະຕົວແຮກຄືກັນ
ແລະມີຮູບສະເກາະຢູ່
ໃຫ້ຈັດລຽງຕາມລຳດັບຮູບສະທີ່ເກາະຢູ່ກັບພະຍັນຊະນະຕົວນັ້ນ
ຕາມແບບພົດນານຸກົມສະບັບບັນທິຕົຍສະຖານ
ເຊັ່ນ ການດາ ກິດຕິ ເກດລາ
ກຸ່ມທີ່ 1 ກະ ກັນ
ກົວະ ກາ ກິ ກີ ກີ
ກຶ ກະ [ື] ກຸ
ກູ
ກຸ່ມທີ່ 2 ເກ ເກະ ເກົາ ເກີນ ເກຍ ເກັຍ ເກືອ [ເ] ກະ [ື] ອະ
ກຸ່ມທີ່3 ແກ ແກະ
ກຸ່ມທີ່4 ໂກ ໂກະ
ກຸ່ມທີ່5 ໃກ ໄກ
4.) ຫາກຊື່ຜູ້ແຕ່ງຊ້ຳກັນໃຫ້ລຽງຕາມລຳດັບປີທີ່ພິມ
ໂດຍລຽງປີທີ່ພິມແຮກໄວ້ກ່ອນແລະຊື່ຜູ້ແຕ່ງເລ່ມທີ່ສອງຈະໃຊ້ວິທີຂີດເສັ້ນ
ຊຶ່ງສະແດງວ່າຜູ້ແຕ່ງເລ່ມທີ່ສອງເປັນຄົນດຽວກັນກັບເລ່ມແຮກ
ຈິລາພົນນ໌
ຄົດເສນີ. 2537, ມະນຸດກັບຫລັກນິເວດວິທະຍາ
__________. 2540,
ມະນຸດກັບສິ່ງແວດລ້ອມ.
5.) ຫາກຊື່ຜູ້ແຕ່ງ
ແລະປີທີ່ພິມ ຊ້ຳກັນໃຫ້ລຽງຕາມຊື່ເອກະສານຕາມລຳດັບອັກສະຈາກ ກ ຮ ແລະໃຫ້ໃຊ້ວິທີໃສ່ອັກສອນ “ ກ ” “ ຂ ” ກຳກັບຫລັງປີທີ່ພິມຕາມລຳດັບ
ເພື່ອບໍ່ໃຫ້ເກີດຄວາມສັບສົນ ດັ່ງຕົວຢ່າງ
ຈິລາພົນນ໌
ຄົດເສນີ. 2537 ກ,
ມະນຸດກັບສິ່ງແວດລ້ອມ.
__________. 2537 ຂ, ມະນຸດກັບຫລັກນິເວດວິທະຍາ.
6.) ເອກະສານຕ່າງປະເທດໃນຕຳແໜ່ງຊື່ຜູ້ແຕ່ງຊຶ່ງເປັນຕຳແໜ່ງແຮກຂອງບັນນານຸກົມຈະໃຊ້ວິທີການກັບເອົາຊື່ສະກຸນໄວ້ເປັນອັນດັບແຮກ
ແລ້ວໃຊ້ເຕື່ອງໝາຍຈຸນພາກຄັ່ນ ຕາມດ້ວຍຊື່ຕົ້ນ ຊື່ສະກຸນ
ໄວ້ເປັນອັນດັບແຮກ
ແລ້ວໃຊ້ເຄື່ອງໝາຍຈຸນພາກຄັ່ນ ຕາມດ້ວຍຊື່ຕົ້ນ ຊື່ກາງ
ວິທີການລຽງບັນນານຸກົມເອກະສານຕ່າງປະເທດຈະລຽງຕາມລຳດັບຕົວອັກສອນ ຈາກ A Z ຂອງຊື່ສະກຸນ ແລະ
ຊື່ຕົ້ນ ຊື່ກາງຕາມລຳດັບ ດັ່ງຕົວຢ່າງ
Amstrong,
S.J. 1993 , Environmental ethics : divergence and convergence.
Baney,
G. O..1982, The global 2000
report to the president.
7.) ຫາກຊື່ຜູ້ແຕ່ງຊ້ຳກັນຈະໃຊ້ວິທີລຽງຕາມລຳດັບປີທີ່ພິມກ່ອນ-
ຫລັງ
ແລະຫາກປີທີ່ພິມຊ້ຳກັນໃຫ້ລຽງຊື່ເລື່ອງຕາມຕາມລຳດັບອັກສົນເຊັ່ນດຽວກັບເອກະສານພາສາໄທໂດຍໃຊ້ອັກສອນ
a b c ກຳກັບຫລັງປີທີ່ພິມຕາມລຳດັບສຳລັບເອກະສານພາສາຕ່າງປະເທດ
ທີ່ຊື່ເລື່ອງມີ Article
“ The A
An ”ນຳໜ້າ ຈະບໍ່ນຳມາຄິດໃນການລຽງລຳດັບດ້ວຍ ແຕ່ຈະລຽງລຳດັບຄຳຖັດໄປ
ຕົວຢ່າງ
Baney,
G. O.1982 A, The global 2000 report to the president.
________. 1982 B, A principles of
environmental management.
3.3.4 ພາກຜະໜວກ (Appendix )
ພາກຜະໜວກ ຄື ສ່ວນທີ່ກ່ຽວຂ້ອງກັບລາຍງານ
ແຕ່ບໍ່-ແມ່ນເນື້ອຫາຂອງລາຍງານ
ຊຶ່ງຜູ້ຂຽນລາຍງານນຳມາເພິ່ມເຕິມຂຶ້ນໃນຕອນທ້າຍຂອງລາຍງານ
3.3.4.1
ຕາລາງທີ່ມີລາຍລະອຽດຊັບຊ້ອນ
3.3.4.2 ເຄື່ອງມືທີ່ໃຊ້ໃນການວິໄຈ ເຊັ່ນ ແບບສອບຖາມ ແບບທົດສອບ
3.3.4.3 ສຳເນົາເອກະສານຫາຍາກ
3.3.4.4 ພາບທີ່ມີຂະໜາດໃຫຍ່
ຫລື ພາບຖ່າຍເຄື່ອງມືທີ່ໃຊ້ໃນການທົດລອງ
3.3.4.5
ຂໍ້ມູນທີ່ເຊື່ອມໂຍງກັບເນື້ອຫາທີ່ຕ້ອງການໃຫ້ຜູ້ອ່ານເຂົ້າໃຈຊັດເຈນຂຶ້ນ
3.3.5 ອະພິທານສັບ (Glossary)
ອະພິທານສັບ ຄື ສ່ວນທີ່ຜູ້ຂຽນລາຍງານລວບລວມຄຳສັບຕ່າງ ໆ ທີ່ປາກົດໃນ
ລາຍງານມາຈັດລຽງຕາມລຳດັບອັກສອນຂອງຄຳສັບ
ແລ້ວອະທິບາຍຄວາມຫມາຍຂອງຄຳສັບເອົາໄວ້
3.3.6 ດັດນີ (Index)
ບັນຊີຄຳຫລືຫົວຂໍ້ເລື່ອງທີ່ສຳຄັນ
ນຳມາລຽງໄວ້ຕາມລຳດັບອັກສອນຈາກ ກ ຮ ຫລື A Z ແລະ ບອກເລກຫນ້າທີ່ປາກົດຄຳຫລືເລື່ອງກ່ຽວກັບຄຳນັ້ນ ໆ
ເພື່ອໃຫ້ຜູ້ໃຊ້ສາມາດຄົ້ນເລື່ອງທີ່ຕ້ອງການໄດ້ໄວຂຶ້ນ
4. ຮູບແບບການຈັດພິມລາຍງານສະຫະກິດສຶກສ [າ]
4.1
ການພິມ
4.1.1 ຈັດພິມເທິງກະດາດຂະໜາດມາດຕະຖານ
A 4 80 ແກມ ສີຂາວ ພິມໜ້າດຽວ
4.1.2 ພິມດ້ວຍຮູບແບບຕົວອັກສອນ Front ຄື ພາສາໄທ
ແບບຕົວອັກສອນທັງພາສາໄທແລະພາສາອັງກະຫລົດທີ່ໃຊ້ພິມໃຫ້ເລືອກໃຊ້ແບບົບລາວວັນເລຍຍູພີຊີ
(BrowalliaUPC)
ຫລື ບະຫລາວວັນເລຍ ນິວ (Browallia New) ຫລື ໄດເລນເນຍຍູພີຊີ (DilleniaUPC) ຫລື ຄອລ໌ເດຍ ນິວ (Cordia New) ຫລື ຄອລ໌ເດຍຍູພີຊີ (CordiaUPC) ກໍໄດ້
ຖ້າເລືອກໃຊ້ແບບໃດກໍໃຫ້ເປັນແບບດຽວກັນຕະຫລອດທັງເລ່ມ
4.1.3 ຂະໜາດຂອງຕົວອັກສອນທີ່ໃຊ້ພິມ
ຕົວອັກສອນທີ່ເປັນເນື້ອຄວາມທົ່ວໄປໃຫ້ໃຊ້ຕົວອັກສອນຂະໜາດ 16 ພອຍຕ໌
ຕົວອັກສອນທີ່ເປັນບົດທີ່ ແລະຊື່ບົດໃຫ້ໃຊ້ຂະໜາດ 20 ພອຍຕ໌ ແລະໃຊ້ເປັນຕົວໜາດຳ
ຕົວອັກສອນທີ່ເປັນຫົວຂໍ້ໃຫຍ່ພິມຊິດແນວດ້ານຊ້າຍໃຫ້ໃຊ້ຂະໜາດ 18 ພອຍຕ໌ ຕົວໜາດຳ ແລະຫົວຂໍ້ຮອງ
ຫົວຂໍ້ຍ່ອຍໃຫ້ໃຊ້ຕົວຂະໜາດ 16 ພອຍຕ໌ ຕົວໜາດຳ
(ເບິ່ງຕົວຢ່າງ)
4.1.4 ການເວັ້ນກອບຂອງຂໍ້ຄວາມ
ຂອບດ້ານເທິງ 1.5 ນິ້ວ
ຂອບດ້ານລຸມ 1.5 ນິ້ວ
ຂອບດ້ານຊ້າຍ 1.5 ນິ້ວ (ສຳລັບການເຂົ້າເລ່ມລາຍງານ)
ຂອບດ້ານຂວາ 1.0 ນິ້ວ
4.1.5 ການຈັດຫຍໍ້ໜ້າແລະວັກຕອນ
4.1.5.1
ການຫຍໍ້ໜ້າໃຫ້ເວັ້ນດັ່ງນີ້ ຫຍໍ້ໜ້າແຮກເວັ້ນລະຍະ 7 ຕົວອັກສອນ
ແລ້ວພິມຕົວທີ່ 8 ຫຍໍ້ຫນ້າທີ່ສອງ ທີ່ສາມ ຫລືຫຍໍ້ໜ້າຕໍ່ ໆໄປ
ໃຫ້ເວັ້ນເຂົ້າໄປອີກ 3 ຕົວອັກສອນ ຖ້າເປັນການພິມດ້ວຍເຄື່ອງຄອມພິວເຕີ
ການເຄາະເທື່ອ-ລະລະຍະຕົວອັກສອນນັ້ນມີຄວາມຄາດເຄື່ອນ ຈຶ່ງໃຫ້ໃຊ້ການຕັ້ງແທັບ
4.1.5.2 ຫົວຂໍ້ໃຫຍ່
ໃຫ້ພິມທີ່ແນວຊິດຊ້າຍຂອງໜ້າ
ແລະພິມເວັ້ນຫ່າງສອງຊ່ວງບັນທັດຈາກເນື້ອຄວາມໃນຫຍໍ້ໜ້າກ່ອນ
4.1.5.3 ຫົວຂໍ້ຮອງ
ໃຫ້ພິມທີ່ຫຍໍ້ໜ້າແຮກ
ຫົວຂໍ້ຍ່ອຍໃຫ້ພິມທີ່ຫຍໍ້ໜ້າສອງ
ຫົວຂໍ້ຍ່ອຍ ໆ ຖັດລົງໄປໃຫ້ພິມທີ່ຫຍໍ້ໜ້າສາມ
ຫລືສີ່ ໄປຕາມລຳດັບ
ແລະຂໍ້ຄວາມພາຍໃຕ້ຫົວຂໍ້ຮອງຫລືຫົວຂໍ້ຍ່ອຍ
ໃຫ້ພິມບັນທັດຖັດໄປຈາກຫົວຂໍ້ນັ້ນເລີຍ
4.1.5.4 ຫົວຂໍ້ພາສາໄທທີ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີພາສາອັງກະຫລົດກຳກັບ
ຄຳພາສາອັງກະຫລົດທຸກຄຳ ໃຫ້ຂຶ້ນຕົ້ນດ້ວຍຕົວພິມໃຫຍ່
ຍົກເວັ້ນຄຳນຳໜ້ານາມທີ່ຢູ່ໃນວະລີຫລືປະໂຍກ ຄຳບຸບບົດ ຄຳສັນທານ
4.1.5.5 ຂໍ້ຄວາມໃນເນື້ອຫາບົດນິພົນທ໌ທີ່ຈຳເປັນຕ້ອງມີພາສາອັງກະຫລົດກຳກັບໃນບາງສ່ວນ
ພາສາອັງກະຫລົດນັ້ນຄຳແຮກໃຫ້ຂຶ້ນຕົ້ນດ້ວຍຕົວພິມໃຫຍ່ ສ່ວນຄຳຖັດ ໆ
ໄປໃຫ້ໃຊ້ຕົວພິມນ້ອຍໂດຍຕະຫລອດ
ຍົກເວັ້ນຊື່ສະເພາະ
4.1.5.6 ຂໍ້ຄວາມເນື້ອຫາທີ່ເປັນສົມການຫລືສູດທີ່ຊັບຊ້ອນ
ໃຫ້ແຍກົງມາພິມໄວ້ກາງໜ້າກະດາດຫ່າງຈາກຂໍ້ຄວາມເທິງແລະລຸມຢ່າງລະສອງຊ່ວງບັນທັດປົກກະຕິ
4.1.5.7 ການໃຊ້ຕົວເລກແລະເຄື່ອງໝາຍກຳກັບ ຈຳແນກ 2 ຮູບແບບດັ່ງນີ້
1.) ໃຊ້ຕົວເລກແລະເຄື່ອງໝາຍົມຫັບພາກກຳກັບ ເຊັ່ນ
1.
...........................................................................................
1.1 ..........................................................................................................
1.1.1
...............................................................................................
1.1.2 ...............................................................................................
1.2
...........................................................................................................
1.2.1
................................................................................................
1.2.2
................................................................................................
2.
...........................................................................................
2.1 ..........................................................................................................
2.1.1
...............................................................................................
2.1.2
...............................................................................................
2.2
...........................................................................................................
2.2.1
................................................................................................
2.2.2
................................................................................................
2.) ການໃຊ້ຕົວເລກແລະຕົວອັກສອນກຳກັບຫົວຂໍ້
1.
.................................................................................................................
ກ.
..........................................................................................................
1)
.................................................................................................
2)
.................................................................................................
ຂ.
...........................................................................................................
1) .................................................................................................
2)
.................................................................................................
ຫລື
1.
..................................................................................................................
A.
...........................................................................................................
1)
.................................................................................................
2)
..................................................................................................
B.
............................................................................................................
1) ..................................................................................................
2)
..................................................................................................
ທັງນີ້ຫາກເລືອກໃຊ້ແບບໃດແບບໜຶ່ງແລ້ວ
ຕ້ອງໃຊ້ແບບນັ້ນຕະຫລອດໄປຈົນຈົບການພິມທັງສະບັບ
4.2. ການໃສ່ເລກກຳກັບໜ້າ
4.2.1 ເລກກຳກັບໜ້າ
ໃຫ້ພິມໄວ້ທີ່ມຸມຂວາດອົນເທິງ ຫ່າງຈາກຂອບເທິງຂອງກະດາດ
ເປັນລະຍະປະມານ0.75 ນິ້ວ ແລະຈາກລິມຂວາຂອງກະດາດເປັນລະຍະ 1.0 ນິ້ວ
(ກົງກັບແນວອັກສອນຕົວສຸດທ້າຍຂອງແຕ່ລະບັນທັດ)
4.2.2 ເລກໜ້າໃຫ້ເລີ່ມນັບ 1
ຕັ້ງແຕ່ໜ້າແຮກຂອງບົດທີ່ 1
ເປັນຕົ້ນໄປຈົນເຖິງບັນນານຸກົມ
ພາກຜະໜວກ ດັດນີ (ຖ້າມີ) ສ່ວນເນື້ອຫາໃນສ່ວນແຮກກ່ອນບົດທີ່ 1 ຖ້າຈຳເປັນຕ້ອງມີແລະຕ້ອງບອກເລກໜ້າ
ໃຫ້ໃຊ້ຕົວອັກສອນບອກແທນ ຄື ກ, ຂ, ຄ,.... ສຳລັບພາສາໄທ ຫລື
ເລກໂລມັນສຳລັບພາສາອັງກະຫລົດ
4.2..3 ຫນ້າທີ່ສຳຄັນ
ເຊັ່ນ ໜ້າປະກາດຄຸນູບການ ໜ້າແຮກຂອງສານບັນ ໜ້າແຮກຂອງແຕ່ລະບົດບໍ່ຕ້ອງໃຊ້ໝາຍເລກຫລືອັກສອນກຳກັບໜ້າ ແຕ່ໃຫ້ນັບເປັນຈຳນວນໜ້າ
4.2.4 ຫນ້າທີ່ຕ້ອງພິມຂໍ້ຄວາມຕາມຄວາມຍາວຂອງກະດາດ
ໃຫ້ໃສ່ເລກໜ້າໃນຕຳແໜ່ງເດີມທີ່ກົງກັບໜ້າອື່ນ ໆ ແລະ ຫລັງເລກໜ້າບໍ່ຕ້ອງມີເຄື່ອງໝາຍໃດ ໆ
4.3
ການຈັດແບ່ງບົດ
4.3.1 ການແບ່ງບົດ ແຕ່ລະບົດຕ້ອງມີເລກບອກບົດ
ຖ້າເປັນພາສາອັງກະຫລົດໃຫ້ໃຊ້ອັກສອນຕົວພິມໃຫຍ່ທັງໝົດ ຄຳວ່າ ບົດທີ່ ແລະ ເລກບອກບົດ
ໃຫ້ພິມທີ່ບັນທັດແຮກສຸດແລະວາງຂໍ້ຄວາມໄວ້ທີ່ເຄິ່ງກາງໜ້າ
ຊື່ຂອງບົດໃຫ້ວາງໄວ້ໃນບັນທັດຖັດໄປ ແລະວາງຂໍ້ຄວາມໄວ້ກາງໜ້າກະດາດເຊັ່ນກັນ
4.3.2 ຂໍ້ຄວາມທີ່ເລີ່ມເນື້ອຫາ
ໃຫ້ຫ່າງຈາກຊື່ຂອງບົດລົງໄປສອງຊ່ວງບັນທັດ
5. ການພິມອັນປະພາດ
5.1.
ອັນປະພາດ
ມີ 2 ຊະນິດ ຄື ອັນປະພາດກົງ (Direct quotation) ແລະອັນປະພາດຮອງ (Indirect quotation)
ອັນປະພາດກົງ
ໝາຍເຖິງ ຂໍ້ຄວາມທີ່ຄັດມາກົງຕາມຕົ້ນສະບັບເດີມທຸກປະການ
ອັນປະພາດຮອງ
ໝາຍເຖິງ ຂໍ້ຄວາມທີ່ແປ ເກັບຄວາມ
ຖອດຄວາມ ຫລື ສະຫລຸບຄວາມ
ມາຈາກຂໍ້ຄວາມຕົ້ນສະບັບທີ່ເປັນພາສາໄທຫລືພາສາຕ່າງປະເທດ
5.2 ກ່ອນທີ່ຈະນຳອັນປະພາດມາແຊກໄວ້
ຄວນມີການກ່າວນຳໃນເນື້ອເລື່ອງມາກ່ອນວ່າເປັນຄຳຂອງໃຜກ່ຽວເນື່ອງຢ່າງໃດກັບຂໍ້ຄວາມທີ່ຜູ້ຂຽນກຳລັງກ່າວເຖິງ
5.3
ອັນປະພາດກົງທີ່ມີຄວາມຍາວບໍ່ເກີນສີ່ບັນທັດ
ໃຫ້ໃສ່ໄວ້ໃນເຄື່ອງໝາຍອັນປະກາດ ຄື
. "???.............................................................................................
” ໂດຍບໍ່ຕ້ອງຫຍໍ້ໜ້າໃໝ່ຫລືຂຶ້ນບັນທັດໃໝ່
5.4 ອັນປະພາດກົງທີ່ມີຄວາມຍາວເກີນສີ່ບັນທັດ ໃຫ້ພິມແຍກອອກເປັນອີກຫຍໍ້ໜ້າໜຶ່ງ ໂດຍພິມຫ່າງຈາກຂໍ້ຄວາມຕອນເທິງແລະຕອນລຸມສອງຊ່ວງບັນທັດພິມປົກກະຕິ
ບໍ່ຕ້ອງມີເຄື່ອງໝາຍອັນປະກາດກຳກັບ
ແຕ່ໃຫ້ຈັດຂໍ້ຄວາມຫລົບເຂົ້າຂ້າງໃນຈາກແນວຄັ່ນໜ້າດ້ານຊ້າຍມື 3 ຕົວອັກສອນ
ຈາກແນວທ້າຍສຸດຂອງຂໍ້ຄວາມດ້ານຂວາມືເຂົ້າມາ 3 ຕົວອັກສອນ
ເຊັ່ນກັນ
ຕົວອັກສອນທີ່ພິມອັນປະພາດອາດລຸດຂະໜາດລົງເປັນຂະໜາດ 14 ພອຍຕ໌ ກໍໄດ້ (ເບິ່ງຕົວຢ່າງ ໜ້າ 21)
5.5
ຖ້າຕ້ອງການລະຂໍ້ຄວາມບາງຕອນໃນອັນປະພາດກົງ
ໃຫ້ໃຊ້ເຄື່ອງໝາຍຈຸດໄຂ່ປາສາມຈຸດ “... ”
ໂດຍກ່ອນແລະຫລັງຈຸດໄຂ່ປາສາມຈຸດໃຫ້ເວັ້ນຢ່າງລະ 1 ລະຍະຕົວອັກສອນ
5.6 ອັນປະພາດຮອງ
ໃຫ້ພິມຕໍ່ເນື່ອງລວມໄປກັບເນື້ອຫາທີ່ກ່າວນັ້ນ
ໂດຍບໍ່ຕ້ອງມີເຄື່ອງໝາຍອັນປະກາດກຳກັບ
5.7
ອັນປະພາດທີ່ເປັນບະຊໍ້ຍົກຮອງທັງພາສາໄທແລະພາສາອັງກະຫລົດ
ໃຫ້ຈັດຂໍ້ຄວາມໄວ້ກາງໜ້າກະດາດຕາມຮູບແບບຂ້ອຍທະລັກສົນ໌ຂອງລໍ້ຍົກຮອງນັ້ນ ໆ ບໍ່ຕ້ອງໃສ່ເຄື່ອງໝາຍອັນປະກາດ
ແລ້ວບອກຊື່ເຈົ້າຂອງຜົນງານໄວ້ໃຕ້ບະຊໍ້ຍົກຮອງນັ້ນ
ຖ້າບໍ່ປາກົດຊື່ເຈົ້າຂອງຜົນງານໃຫ້ໃຊ້ຄຳວ່າ “ບໍ່ປາກົດຊື່” ໃນພາສາໄທ ແລະ Anon. ໃນພາສາອັງກະຫລົດ
5.8 ການໃສ່ຕົວເລກກຳກັບອັນປະພາດ
ເພື່ອໄປສະແດງແຫລ່ງທີ່ອ້າງໃນສ່ວນທີ່ເປັນການອ້າງອິງ
ກໍລະນີທີ່ເປັນອັນປະພາດກົງ
ໃຫ້ໃສ່ເລກກຳກັບໄວ້ທ້າຍເຄື່ອງໝາຍອັນປະກາດປິດ
ຖ້າເປັນອັນປະພາດຮອງໃຫ້ໃສ່ໝາຍເລກກຳກັບໄວ້ທ້າຍຊື່ບຸກຄົນຫລືອົງຄ໌ກອນເຈົ້າຂອງຜົນງານທີ່ຜູ້ຂຽນນຳມາອ້າງອິງໂດຍຍົກ-ລະດັບຂຶ້ນ
ຄຶ່ງຕົວອັກສອນ
ຕົວຢ່າງ ອັນປະພາດທີ່ເປັນບະຊໍ້ຍົກຮອງ
ກະຕ່າຍກະຕົ້ວຕື່ນ ແຕກຄົນ
ຍູງຍ້ອງຍອດຍູງຍົນ ໂຍກຍ້າຍ
ນົກເປົ້ານົກປີບນ ປອມແປກ
ກັນນາ
ຄ່ຳຄ່ຳຄິ້ງໂຄງຄ້າຍ ຄູ້ເຄົ້າຄໍເຄຍ
(ສົມເດັດພະມະຫາດມົນເຈົ້າກົມພະປົນມານຸຊິດຊິໂນນສ)
ຕົວຢ່າງ ອັນປະພາດຮ້ອຍແກ້ວທີ່ມີຄວາມຍາວນ້ອຍກວ່າ
4 ບັນທັດ
ສົມເດັດພະພີ່ນາງນາງ ເຈົ້າຟ້າກັນຢານິວັດນາ ຊົງກ່າວເຖິງຄວາມຮູ້ສຶກຂອງພະອົງແລະພະ
ອະໜຸຊາວ່າ “ຄ້າຍກັບເຮົາໄດ້ຮັບການອົບຮົມຈາກພໍ່ຜ່ານທາງແມ່
ຄືກັບມາເມືອງໄທຕ້ອງເຮັດວຽກ ຕັ້ງແຕ່ນ້ອຍ
ເຄີຍໄດ້ຍິນແມ່ຮັບສັ່ງເລື່ອງຕ້ອງເຮັດວຽກເພື່ອເມືອງໄທຢູ່ຕະຫລອດເວລາ...
”1
ຕົວຢ່າງ ອັນປະພາດຮ້ອຍແກ້ວທີ່ມີຄວາມຍາວຫລາຍກວ່າ
4 ບັນທັດ
ພະບາດສົມເດັດພະເຈົ້າຢູ່ຫົວພູມິພໍດຸລົຍເດດ ຊົງມີພະບະຫລົມລາດໂອງການ
ໂປດເກົ້າໂປດກະໝ່ອມສະຖາປະນາສົມເດັດພະລາດຊົນນີສີສັງວານຍ໌ ຂຶ້ນເປັນ
ສົມເດັດພະສີນຄິນຮູ້ລົມລາດຊົນນີ ດັ່ງຂໍ້ຄວາມໃນພະບະຫລົມລາດໂອງການຕອນໜຶ່ງວ່າ
ອະໜຶ່ງຊົງພະລາດດຳລິເຖິງສົມເດັດພະລາດຊົນນີວ່າຊົງພະຄຸນອັນປະເສີດ
ໄດ້ຊົງບຳເພັນພະກອນນີຍກິດອັນໄດ້ບັງເກີດແກ່ເຮືອນເມືອງແລະປະຊາຊົນເປັນເອນົກປິແມ່ເຖົ້າ
ມີພະຫະຫລະໄທປ່ຽມດ້ວຍພະເມດຕາກະລຸນາທິເຈົ້າ ຊົງຫ່ວງໃຍໃນ ຄວາມເປັນຢູ່ຂອງປະຊາຊົນທົ່ວໄປ ໄດ້ສະເດັດອອກໄປສອດສ່ອງເບິ່ງ-ແຍງທຸກສຸກ ຂອງລາດຊະດອນຕາມແຂວງຕ່າງ ໆ ຢູ່ເປັນເນືອງນິດຍ໌
ເຖິງວ່າຈະເປັນທ້ອງທີ່ຫ່າງໄກທຸນກັນດານ
ກໍຊົງພະອຸດສາຫະສະເດັດໄປຈົນທົ່ວເຖິງ ໂປດໃຫ້ຈັດສ້າງໂຮງຮຽນຊາຍແດນຂຶ້ນເປັ
ຫລາຍແຫ່ງເພື່ອໃຫ້ເຍົາວະຊົນໃນທ້ອງຖິ່ນນັ້ນ ໆໄດ້ມີໂອກາດສຶກສາເລົ່າຮຽນ? ສັບສິລິດວັດດິ໌ພິພັດນ໌ມົງຄົນວິບຸນສຸບຜົນ
ສະກົນກຽດຕິຍົດ ປາກົດມະໂຫລານຈິລັດຖິຕິການເທີຍ...2
6. ການໃຊ້ພາສາການຂຽນວິຊາການ
6.1. ຄວນເຮັດຄວາມຄິດໃຫ້ແຈ່ມແຈ້ງ
ເພາະຜູ້ຂຽນບົດນິພົນທ໌ທີ່ເຂົ້າໃຈຄວາມຄິດຂອງຕົນເອງຢ່າງແຈ່ມແຈ້ງ
ຍ່ອມສາມາດທີ່ຈະເລືອກໃຊ້ພາສາລຽບລຽງໄປຕາມຄວາມຄິດ ເຮັດໃຫ້ຜູ້ອ່ານເຂົ້າໃຈໄດ້ຕາມຕ້ອງການ
6.2 ຄວນໃຊ້ພາສາຂຽນທີ່ເຂົ້າໃຈງ່າຍ ການຂຽນບົດນິພົນທ໌ບໍ່-ແມ່ນງານປະພັນ
ຜູ້ຂຽນບໍ່ຄວນມຸ້ງໃຊ້ສຳນວນໂວຫານໃຫ້ມ່ວນຢ່າງດຽວ ພາສາໃນບົດນິພົນທ໌ຄວນມີລັກສະນະລຽບ ໆ ກົງໄປກົງມາ ແລະສື່ຄວາມຄິດໄດ້ດີ
6.3 ການບັນລະຍາຍຫລືອະທິບາຍ
ຜູ້ຂຽນຄວນອະທິບາຍຫລືບັນລະຍາຍໃຫ້ລະອຽດພໍສົມຄວນ ໃນກໍລະນີທີ່ເຫັນວ່າຜູ້ອ່ານຄວນຮູ້ຄວາມຊັບຊ້ອນຫລືຕົ້ນເຫດຂອງສິ່ງນັ້ນ ໆ ໂດຍລຳດັບຄວາມໃຫ້ສຳພັນຕໍ່ເນື່ອງກັນ
6.4 ການຖອດຄວາມຈາກພາສາອື່ນ ໆ
ຜູ້ຂຽນຈະຕ້ອງບໍ່ແປແບບຄຳຕໍ່ຄຳ
ແຕ່ຕ້ອງຖອດເປັນຖ້ອຍຄຳສຳນວນໄທຢ່າງແທ້ຈິງ ໂດຍຄົງຄວາມຫມາຍກົງຫລືໃກ້ຄຽງທີ່ສຸດກັບຂອງເດີມ
6.5 ການຫຍໍ້ໜ້າ
ໃນຫຍໍ້ໜ້າໜຶ່ງ ໆ
ຄວນມີໃຈຄວາມສຳຄັນຊຶ່ງປະມວນໄວ້ພຽງປະການດຽວ
ແລະຄວນມີການລຽງລຳດັບຫຍໍ້ໜ້າໃຫ້ມີຄວາມສຳພັນສືບເນື່ອງກັນຈາກຫຍໍ້ໜ້າໜຶ່ງໄປສູ່ອີກຫຍໍ້ໜ້າໜຶ່ງ
6.6 ການວາງສ່ວນຂະຫຍາຍໃນຫຍໍ້ໜ້າແລະໃນປະໂຍກ
ຜູ້ຂຽນພຶງວາງຕຳແໜ່ງຂໍ້ຄວາມໃຫ້ເໝາະສົມໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງໃນກໍລະນີທີ່ມີການປະກອບຂະຫຍາຍຈະຕ້ອງເຮັດໃຫ້ຊັດເຈນລົງໄປວ່າ
ຂໍ້ຄວາມໃດ ຄຳໃດ ປະກອບຂະຫຍາຍສ່ວນໃດ ການວາງຄຳຂະຫຍາຍຜິດທີ່ອາດເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມເຂົ້າໃຈຜິດຈາກຄວາມຫມາຍທີ່ຕ້ອງການໄດ້
6.7 ສັບຄືຄຳທີ່ຕ້ອງແປ
ໃນການອະທິບາຍຫລືບັນລະຍາຍສ່ວນທີ່ບໍ່ເປັນເລື່ອງສະເພາະວິຊາ
ຜູ້ຂຽນພຶງໃຊ້ຄຳທຳມະດາຫລາຍກວ່າຄຳສັບ ຊຶ່ງເປັນຄຳຍາກທີ່ຜູ້ອ່ານຕ້ອງແປ ເຊັ່ນ
ບໍ່ຄວນໃຊ້ວ່າ “ໃນຍຸກນັ້ນລະສາຍົນເວດເປັນທີ່ນິຍົມກັນແພ່ຫລາຍ” ແຕ່ຄວນໃຊ້ວ່າ “ໃນຍຸກນັ້ນຄວາມນິຍົມເລື່ອງການຫລິ້ນແລ່ແປທາດມີຢູ່ແພ່ຫລາຍ”
6.8
ການອະທິບາຍກຳກັບສັບ
ເມື່ອຕ້ອງໃຊ້ສັບທີ່ຍັງບໍ່ຮູ້ຈັກກັນແພ່ຫລາຍ ຜູ້ຂຽນຕ້ອງຂຽນອະທິບາຍກຳກັບໄວ້ຕາມສົມຄວນໃນວົງເລັບທັນພາຍ-ຫລັງສັບ
ຫລືຂຽນຄຳສັບເດີມຊຶ່ງອາດເປັນຄຳພາສາຕ່າງປະເທດໄວ້ໃນວົງເລັບທັນພາຍ-ຫລັງສັບ ແລະວົງເລັບເທື່ອແຮກເທື່ອດຽວເທົ່ານັ້ນ ເຊັ່ນ
ການກະຈາຍຈາກສູນກາງ (Decentralization) ສິລະປະນິຍົມ (Art appreciation) ແຕ່ຖ້າມີສັບພາສາໄທທີ່ໃຊ້ເປັນທີ່ເຂົ້າໃຈຢູ່ແລ້ວ
ບໍ່ຕ້ອງວົງເລັບພາສາຕ່າງປະເທດກຳກັບໄວ້
ຖ້າຄຳອະທິບາຍກຳກັບສັບນັ້ນຍືດຍາວໃຫ້ເຮັດຮູບແບບອ້າງອິງ
ໃນກໍລະນີທີ່ສັບສະເພາະວິຊາຄຳດຽວມີບັນຍະ [ັ] ຕິໄວ້ຫລາຍຄຳ ໃຫ້ເລືອກໃຊ້ຄຳທີ່ນິຍົມໃຊ້ກັນແພ່ຫລາຍທີ່ສຸດ
ເຊັ່ນ ຄຳວ່າ
ສະຫລຳແລະຊຸມຊົນແອອັດ
ຊຶ່ງປະຈຸບັນ
ຄຳວ່າຊຸມຊົນແອອັດນັ້ນມີການໃຊ້ກັນແພ່ຫລາຍໃນງານທົ່ວໄປແລ້ວໃນກໍລະນີທີ່ຈະຕ້ອງໃຊ້ສັບສະເພາະວິຊາຫລືສັບບັນຍະ
[ັ] ຕິ ຜູ້ຂຽນພຶງໃຊ້ສັບຊຶ່ງເປັນທີ່ຮັບຮອງໃຊ້ກັນແລ້ວໃນຂະແໜງວິຊານັ້ນ ໆ ໂດຍສະເພາະຢ່າງຍິ່ງສັບຊຶ່ງຄະນະກຳມະການບັນຍະ [ັ]
ຕິສັບພາສາໄທຂອງລາດບັນທິຕົຍສະຖານໄດ້ບັນຍະ [ັ] ຕິໄວ້ແລ້ວ
6.9
ໃຊ້ຄຳໃຫ້ເໝາະແກ່ບຸກຄົນ ຄຳລາຊາສັບ ສະໝົນສັບ ຫລື ຄຳໃຊ້ສະເພາະພະພິກສຸແລະນັກບວດ
ຕະຫລອດຈົນຄຳໃຊ້ແກ່ຜູ້ມີຍົດມີບັນດາສັກດິ໌ ມີໄວວຸທິ
ແລະແກ່ສຸພາບຊົນໂດຍທົ່ວໄປນັ້ນ
ຜູ້ຂຽນຄວນເລືອກໃຊ້ຕາມຄວາມເໝາະສົມ
ໂດຍຢຶດລະບຽບແບບແຜນແລະຄວາມນິຍົມກັນໃນປະຈຸບັນ
6.10 ຄວນຫລີກລ້ຽງການໃຊ້ຄຳຫລືສຳນວນຊ້ຳກັນ
ຜູ້ຂຽນບໍ່ຄວນໃຊ້ຄຳຫລືສຳນວນດຽວກັນເລື້ອຍ ໆ ໃນທີ່ໃກ້ກັນ
ໃນເມື່ອອາດຫາຄຳຫລືສຳນວນແທນກັນໄດ້
ແຕ່ທັງນີ້ຕ້ອງຄຳນຶງເຖິງຄວາມຈິງປະການໜຶ່ງວ່າ ຄຳຫລືສຳນວນໜຶ່ງ ໆ ຍ່ອມເໝາະກັບບະຫລິບົດໜຶ່ງ ເມື່ອປ່ຽນຄຳຫລືສຳນວນກໍຕ້ອງເປ່ຍນົບລິບົດຫລືຄຳແວດລ້ອມດ້ວຍ
6.11 ຄວນໃຊ້ຄຳເຕັມ ໃນສ່ວນທີ່ເປັນຄຳອະທິບາຍໂດຍທົ່ວໄປ
ບໍ່ຄວນໃຊ້ອັກສອນຫຍໍ້ ເຊັ່ນ ອ. ແທນ
ອາຈານ ຫລື ພ. ລ. ບ. ແທນ ພະລາຊະບັນຍັັດ
ຫລືຫຍໍ້ຄຳ ເຊັ່ນ ກະຊວງສຶກສາ ຯ ແທນ ກະຊວງສຶກສາທິການ ແຕ່ໃນກໍລະນີທີ່ສັງຄົມນິຍົມໃຊ້ອັກສອນຫຍໍ້ຫລາຍກວ່າຄຳເຕັມໂດຍແພ່ຫລາຍແລ້ວກໍໃຊ້ອັກສອນຫຍໍ້
ເຊັ່ນ ພ. ສ., ລ. ສ. ແທນໄດ້
6.12. ຄວນໃຊ້ຄຳແລະສຳນວນທີ່ມີຄວາມຫມາຍຊັດເຈນ
ຄຳແລະສຳນວນທີ່ໃຊ້ກັນໃນປະຈຸບັນມີເປັນຈຳນວນ-ຫລາຍທີ່ຄວາມຫມາຍຍັງບໍ່ຊັດເຈນບໍ່ແນ່ນອນ
ເຊັ່ນ ບາງຄຳຫາກໍ່ມີຜູ້ລິເລີ່ມໃຊ້
ຄຳແລະສຳນວນເຊັ່ນນີ້ບໍ່ສົມຄວນໃຊ້ໃນບົດນິພົນທ໌
6.13. ບໍ່ຄວນແຍກຄຳ
ຄຳ ໆ
ດຽວກັນຫລືກຸ່ມຄຳທີ່ຈະຕ້ອງໄປນຳກັນບໍ່ຄວນແຍກຈາກກັນ
ດ້ວຍເຫດທີ່ເນື້ອ-ທີ່ໃນບັນທັດບໍ່ພໍຫລືໝົດເນື້ອ-ທີ່ໃນໜ້ານັ້ນເສຍກ່ອນ
ເຊັ່ນ ບໍ່ແຍກ “ປະສົງ” ຫລື “ຄວາມຕ້ອງການ” ອອກຈາກກັນເປັນ “ປະ” ຫລື “ຄວາມຕ້ອງ” ຢູ່ບັນທັດໜຶ່ງ
ຫລື ໜ້າໜຶ່ງ “ສົງຄ໌” ຫລື “ການ” ຢູ່ອີກບັນທັດຕໍ່ໄປຫລືໜ້າຕໍ່ໄປ ຄຳຄູ່ຫລືກຸ່ມຄຳ
ຊຶ່ງໂດຍປົກກະຕິໃຊ້ປະກອບເປັນຄູ່ກັນມີລັກສະນະຢ່າງສຳນວນນັ້ນ ເຊັ່ນ ສັນໃດ? ສັນນັ້ນ, ຜູ້ໃດ? ຜູ້ນັ້ນ, ບໍ່ພຽງ? ເທົ່ານັ້ນ, ແຕ່ຍັງ? ອີກດ້ວຍ ຄວນຈະໃຊ້ໃຫ້ຄົບໃຫ້ຮັບກັນຕາມຄວາມນິຍົມ
6.14 ພະຍາຍາມໃຊ້ປະໂຍກກະທັດລັດຊັດເຈນ
ປະໂຍກສັ້ນນັ້ນຂຽນງ່າຍແລະອ່ານເຂົ້າໃຈງ່າຍ ດັ່ງນັ້ນຖ້າບໍ່ຈຳເປັນແລ້ວຜູ້ຂຽນບົດນິພົນທ໌ບໍ່ຄວນເຮັດປະໂຍກທີ່ມີສ່ວນປະກອບຂະຫຍາຍຍືດຍາວຊັບຊ້ອນ
6.15 ປະໂຍກໃນບົດນິພົນທ໌ຈະຕ້ອງໄດ້ຄວາມສົມບູນ
ກ່າວຄື ຕ້ອງມີປະທານຂອງປະໂຍກ ມີກິຢາ
ມີກຳ ຫລືສ່ວນຂະຫຍາຍ
ເມື່ອອ່ານແລ້ວຮູ້ວ່າຫຍັງເປັນຫຍັງ
6.16 ການຂຽນຄຳທີ່ເປັນຊື່ສະເພາະ ໃຫ້ຂຽນສະກົດກາລັນຕ໌ຕາມຂອງເດີມ ກ່າວຄື
ຈະຖືອັກຂົນວິທີໃນການຂຽນຄຳທົ່ວໄປເປັນຫລັກບໍ່ໄດ້ ເຊັ່ນ
ນາຍຈຳນົງຄ໌ ຫລວງດຳລົງວິຊາ ຄຳທີ່ເປັນຊື່ສະເພາະໃນສາຂາວິຊາຕ່າງ ໆ ເຊັ່ນ ຊື່ສະເພາະໃນທາງພູມສາດໃຫ້ໃຊ້ແບບການສະກົດກາລັນຕ໌ຂອງລາດບັນທິຕົຍສະຖານ
ຊື່ທີ່ເປັນພາສາຕ່າງປະເທດໃຫ້ຂຽນເປັນພາສາໄທ
ໂດຍວົງເລັບພາສາເດີມໄວ້ໃນການຂຽນເທື່ອແຮກເທົ່ານັ້ນ
6.17. ວັກຕອນເປັນເລື່ອງສຳຄັນ ການໃຊ້ເຄື່ອງໝາຍວັກຕອນ ແລະການເວັ້ນວັກຕອນຢ່າງຖືກຕ້ອງເໝາະສົມຈະຊ່ວຍຜູ້ອ່ານໃຫ້ເຂົ້າໃຈຂໍ້ຄວາມໄດ້ຖືກຕ້ອງວ່ອງໄວກົງຕາມທີ່ຜູ້ຂຽນຕ້ອງການ
ເຄື່ອງໝາຍວັກຕອນທີ່ນິຍົມໃຊ້ນັ້ນຜູ້ຂຽນຕ້ອງເລືອກໃຊ້ຕາມຄວາມຈຳເປັນ
6.18 ການສະກົດກາລັນຕ໌ ເປັນສິ່ງທີ່ຕ້ອງລະວັງ
ຂໍ້ຄວາມບາງຕອນຜູ້ອ່ານອາດເຂົ້າໃຈຜິດໄປຫລືບໍ່ເຂົ້າໃຈເລີຍ ເພາະຜູ້ຂຽນສະກົດຄຳຜິດ ການສະກົດກາລັນຕ໌ຄຳພາສາໄທ ຄວນໃຊ້ພົດນານຸກົມສະບັບລາດບັນທິຕົຍສະຖານສະບັບພິມເທື່ອຫລັງສຸດເປັນແບບສະບັບ
ຜູ້ຂຽນບົດນິພົນທ໌ພາສາຕ່າງປະເທດຄວນເລືອກໃຊ້ພົດນານຸກົມສະບັບທີ່ເຊື່ອຖືໄດ້ຫລາຍທີ່ສຸດ
ໃນກໍລະນີທີ່ຈຳເປັນຕ້ອງໃຊ້ຄຳຊຶ່ງບໍ່ມີໃນພົດນານຸກົມແຕ່ເປັນຄຳທີ່ປາກົດໃນສິ່ງພິມຕ່າງ ໆ ຢູ່ໃນປະຈຸບັນ
ຜູ້ຂຽນຄວນເລືອກໃຊ້ການສະກົດກາລັນຕ໌ແບບທີ່ນິຍົມກັນແພ່ຫລາຍທີ່ສຸດ
ເຊັ່ນ ຄຳວ່າ ສີສັນ ບໍ່ປາກົດໃນພົດດົນ [ຸ] ກົມ ແຕ່ນິຍົມຂຽນກັນວ່າ ສີສັນ ບໍ່-ແມ່ນ ສີສັນ
ຄຳບາງຄຳມີການປ່ຽນແປງການໃຊ້ ເຊັ່ນ ຄຳວ່າ
ໂລການຸວັດລ ຊຶ່ງແຮກ ໆ ມີຜູ້ນິຍົມໃຊ້ກັນໂດຍ
ທຽບຄຳມາຈາກພາສາອັງກະຫລົດວ່າ Globalization ແຕ່ຕໍ່ມາລາດບັນທິຕົຍສະຖານໄດ້ກຳນົດໃຫ້ໃຊ້ວ່າ ໂລກາພິວັດນ໌
ຊຶ່ງຜູ້ຂຽນຕ້ອງຄອຍ-ຖ້າສັງເກດການສະກົດກາລັນຕ໌ໃຫ້ດີ
7. ການນຳສະເໜີຜົນງານຂອງນັກສຶກສາ
ນັກສຶກສາຈະຕ້ອງນຳສະເໜີຜົນງານໃນການປະຊຸມສຳມະນາ ຯ ໃນຮູບແບບຂອງ Power Point
Presentation ໂດຍເນື້ອຫາທີ່ຈະນຳສະເໜີມີລາຍລະອຽດດັ່ງນີ້
7.1
ຂໍ້ມູນເບື້ອງຕົ້ນ ສຳລັບແນະນຳສະຖານປະກອບການ (1 ສະໄຫລດ໌)
7.2
ຂໍ້ມູນງານທີ່ໄດ້ຮັບມອບໝາຍໃຫ້ເຮັດ
ໂດຍແບ່ງອອກເປັນງານປະຈຳ / ຫນ້າທີ່ປະຈຳ / ລະບຽບ
7.3
ແບບແຜນທີ່ໃຊ້ປະຈຳ (Routine work) ແລະງານໂຄງງານ (Project) (1 ສະໄຫລດ໌)
7.4
ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບງານປະຈຳ / ຫນ້າທີ່ປະຈຳ /
ລະບຽບແບບແຜນທີ່ໃຊ້ປະຈຳ
(Routine Work) ອະທິບາຍໃຫ້ເຂົ້າໃຈໄດ້ໂດຍຫຍໍ້
(2 ສະໄຫລດ໌)
7.5 ຂໍ້ມູນກ່ຽວກັບງານໂຄງງານ
(Project) ປະກອບດ້ວຍ (6 - 8 ສະໄຫລດ໌)
7.5.1 ຊື່ໂຄງງານ
7.5.2 ວັດຖຸປະສົງ
7.5.3 ຫລັກການ ແລະແນວຄວາມຄິດ
7.5.4 ວິທີການດຳເນີນງານ
ແລະແຜນການດຳເນີນງານ ສະແດງເປັນຮູບ ແລະ/ຫລື ຕາລາງ
7.5.6 ຜົນການດຳເນີນງານ
ສະແດງເປັນຮູບ, ຕາລາງ ແລະ/ຫລື ຂໍ້ຄວາມ ໂດຍມີກາລໍພິປາຍໂດຍຫຍໍ້
7.5.7 ສະຫລຸບຜົນການດຳເນີນງານເປັນຂໍ້ ໆ (Point form)
7.5.8 ຂໍ້ສະເໜີແນະສຳລັບໂຄງງານໃນອະນາຄົດ
ໝາຍເຫດ :
1. ເວລາທີ່ໃຊ້ໃນການນຳສະເໜີຜົນງານປະມານ 10 ນາທີ ແລະຊັກຖາມປະມານ 5ນາທີ
ໂດຍແຕ່ລະສະໄຫລດ໌ນັ້ນຄວນໃຊ້ເວລາໃນການບັນລະຍາຍບໍ່ເກີນ 1 ນາທີ
2. ຕົວອັກສອນແລະຂະໜາດໃຫ້ໃຊ້ຕົວອັກສອນແລະຂະໜາດທີ່ມີຄວາມເໝາະສົມ
ໃຫ້ເລືອກໃຊ້ແບບ
ໃດແບບໜຶ່ງ ອາທິ ບະຫລາວວັນເລຍຍູພີຊີ (BrowalliaUPC) ຫລື ບະຫລາວວັນເລຍ ນິວ (Browallia New) ຫລື
ໄດເລນເນຍຍູພີຊີ (DilleniaUPC) ຫລື ຄອລ໌ເດຍ ນິວ (Cordia New) ຫລື ຄອລ໌ເດຍຍູພີຊີ (CordiaUPC)
ຖ້າເລືອກໃຊ້ແບບໃດກໍໃຫ້ເປັນແບບດຽວກັນ
ໂດຍໃນແຜ່ນົດໄລດ໌ໜຶ່ງໜ້ານັ້ນບໍ່ຄວນມີການບັນລະຍາຍຫລາຍກວ່າ
5-6 ບັນທັດ
3. ນັກສຶກສາຄວນເຮັດສະໄຫລດ໌ໃນຮູບແບບ Power Point ສົ່ງ ແລະໄດ້ຮັບຄວາມເຫັນມັກ
ຈາກອາຈານທີ່ປຶກສາໂຄງງານກ່ອນນຳສະເໜີຜົນງານ
4. ນັກສຶກສາຈະຕ້ອງສົ່ງສະໄຫລດ໌ໃນຮູບແບບ Power Point ພ້ອມແຜ່ນດິດກ໌ຫລືຊີດີທີ່ໄດ້ຮັບ
ຄວາມເຫັນມັກຈາກອາຈານທີ່ປຶກສາໂຄງງານ ໃຫ້ແກ່ສາຂາວິຊາ ຯ
ຂໍໃຫ້ຖືປະໂຫຍດສ່ວນຕົນເປັນທີ່ສອງ ປະໂຫຍດຂອງເພື່ອນມະນຸດເປັນກິດທີ່ໜຶ່ງ
ລາບຊັບ
ແລະກຽດຕິຍົດຈະຕົກມາແກ່ທ່ານເອງ
ຖ້າທ່ານຊົງທຳມະແຫ່ງອາຊີບໄວ້ໃຫ້ບໍລິສຸດ
No comments:
Post a Comment